Beste parochianen,
Onze parochie valt wat de vakantieperiodes voor de scholen betreft in de Regio Noord. Dat betekent voor onze parochie dat ook wij nu nog een “zomerrooster draaien”: op zondag geen kinderkerk, geen misdienarenrooster en koffiedrinken in pastorie of kerkhal en door de week geen vieringen. Maar dat betekent geen stilstand van het parochieleven. De zondagsvieringen gaan gewoon door (en iedere zondag zijn er gelukkig genoeg koorleden om onze zang te ondersteunen!), net als het gewone pastorale werk.
Het kerkbestuur heeft zich in deze weken niet alleen per mail, maar ook in vergaderingen behalve met de lopende zaken, ook met gedachten en plannen voor ons parochieleven in het komende seizoen beziggehouden. Met de leden van de commissie vastgoed is er overlegd over een goede nieuwe invulling voor De Akker, nu plannen en voorstellen daarvoor door allerlei omstandigheden geen doorgang konden vinden. Als parochiegemeenschap hopen wij van John Tabak – die na 24 jaren niet alleen De Akker maar ook zijn daarnaast gelegen woning heeft verlaten – op een voor hem geschikt moment afscheid te nemen.
Als u deze parochiebrief krijgt hebt u al een uitnodiging voor de Startzondag op 10 september a.s. ontvangen. Een aantal parochianen hebben zich met enthousiasme ingezet om een mooie en aansprekende dag neer te zetten. Op die dag zal ook het jaarprogramma met activiteiten worden uitgedeeld. Wij hopen dat velen van u die dag zullen komen om samen te vieren en met elkaar te praten en te eten en te drinken, samen te ervaren dat wij aan elkaar gegeven zijn: Kom en zie!
Door de nieuwbouw van huizen op het voormalige bedrijfsterrein van garage Nefkens verandert de omgeving van de kerk bijna dagelijks, inmiddels is het hoogste punt bereikt. Met verschillende toekomstige bewoners – die om de kerk zwierven om hun nieuwe huis van een andere kant te bekijken, nieuwsgierig de open kerk binnenliepen of die ik ontmoette bij het pannenbier – heb ik intussen al kennis mogen maken. De nieuwe straat zal worden vernoemd naar P.A. Weeldenburg, de architect die in 1889 onze kerk bouwde.
Open kerk zal het op een bijzondere manier zijn op zaterdag 9 september wanneer de jaarlijks Open Monumentendag is en waarop wij velen in ons mooie kerkgebouw hopen te begroeten.
In de vorige parochiebrief stond dat mevrouw Suse Bikker-Schaap na haar operatie nog voor verder herstel in Huize Carolus verbleef. Tot haar grote vreugde is nu al weer een aantal weken thuis.
Hartelijke groet – ook namens pastoor Helen Gaasbeek – voor u allen,
Wietse van der Velde, pastoor
Meditatie
De parochies Groningen, Friesland, Twente, Arnhem, Amersfoort en Hilversum vormen in ons bisdom samen een regio. De zes regiopastores komen een aantal malen per jaar bijeen om met elkaar over gemeenschappelijke vragen te praten, ideeën uit te wisselen en te kijken waar er eventueel samengewerkt kan worden. Eén van de dingen die daaruit voortkomen, is dat één van de pastores een meditatieve gedachte schrijft die in alle parochiebladen kan verschijnen. Door een verschil in frequentie en verschijningsdatum gebeurt het in de praktijk vaak dat dit niet lukt. Maar nu kwam net de meditatie van pastoor Joke Kolkman, de pastoor van Arnhem en Nijmegen, die u hier onder aantreft :
Bekommer u om de noden van de heiligen en wees gastvrij.
(uit de brief van Paulus aan de Romeinen, hoofdstuk 12 vers 13)
Het thema “gastvrijheid” kwam deze week op twee momenten bij me boven drijven.
Het eerste moment was tijdens een vergadering van ons kerkbestuur. Een aantal maanden geleden stonde de Evangelisch Lutherse gemeente bij ons op de stoep met het verzoek in gesprek te gaan. Zij zochten een kerkgebouw, een plek om te vieren en wellicht een partner om dat mee samen te doen. Wij zijn het gesprek aan gegaan en sinds eind mei delen we ons kerkgebouw. Binnen het kerkbestuur spraken we over de ervaringen van de eerste maanden. Wij zijn gastvrij geweest, vanuit onze overtuiging dat we een oecumenische roeping hebben. We moesten letterlijk en figuurlijk ruimte maken. Wij hebben ervaren dat werkelijke gastvrijheid iets kost, vragen stelt aan onze wijze van kerk- zijn. We komen onze eigen gevoeligheden tegen. Maar vooral ontmoeten we veel herkenning, er valt goed samen te praten. Tijdens een gezamenlijke dienst is een raar gevoel gast te zijn in je eigen kerk, maar het is ook al snel vertrouwd. Werkelijke gastvrijheid doet op de een op andere manier een beetje pijn, maar wat kan het veel opleveren als je elkaar in alle openheid ontmoet.
Het tweede moment was toen ik bezig was met de ledenadministratie. De rustige zomerperiode leent zich er goed voor dit soort klussen af te ronden.
Verhuizingen, iemand is overleden, er is een kind gedoopt en gelukkig hebben we ook een paar belangstellenden kunnen opnemen in onze lijst.
Gastleden noemen wij ze, zij zijn onze gasten.
Toen schoot me door het hoofd: zijn wij gastvrij? Wat betekent het eigenlijk voor een kerk om gastvrij te zijn? Een aantal dingen liggen voor de hand: je heet mensen welkom, spreekt hen aan zonder opdringerig te worden. Er is voor elke zondag een boekje waarin staat wat we doen tijdens de viering zodat het voor iedereen goed te volgen is. Vooral proberen we in woord en gebaar te laten merken dat iedereen welkom is, ongeacht zijn of haar levensverhaal. We nemen de mensen zoals ze zijn, nog sterker: we ontvangen hen als broeders en zusters van God gegeven. Ik denk dat daar de kern ligt van gastvrijheid die wij als opdracht hebben ontvangen.
Nog sterker ervaar ik dat tijdens de eucharistieviering. Als wij worden uitgenodigd voor de communie dan valt het onderscheid tussen parochianen en gasten even weg. Wij zijn dan allemaal gasten en de Heer is onze Gastheer. Dan is er alleen nog sprake van een “wij” in de kring rondom het altaar.
In de kerken én in deze wereld staan groepen mensen soms naast en soms tegenover elkaar. Ik hoef geen voorbeelden te noemen. Op zondagochtend horen we bij elkaar omdat we bij Christus horen. Visioen van hoe het zal worden.
.