Wat voor goeds hebben wij met elkaar te delen? Dat was de centrale vraag tijdens de bisdomdag van het aartsbisdom Utrecht op zaterdag 6 juni jl. Na de ontvangst met koffie in De Driehoek en het welkomstwoord van aartsbisschop Vercammen werd de aanwezigen gevraagd in kleine groepen te praten over wat hij/zij als goed ervaart in de eigen parochie. Met een kernwoord of een korte zin werd de reactie van een ieder op een vel papier geschreven. Iemand vertelde hoe in zijn kerkgebouw de kringopstelling tijdens de viering het gevoel van gemeenschap verstevigde. Anderen noemden als positief punt het wegvallen van dagelijkse beslommeringen, huisbezoek in de vastentijd, vrolijk christendom, het ervaren van verbondenheid en humaniteit, de ruimte om zelf invulling te kunnen geven aan het geloof èn het achtste sacrament (koffie en ontmoeting na de viering). Persoonlijke ervaringen, waarover werd doorgepraat en doorgevraagd en die aan het denken zetten.
Het ochtendprogramma ging verder met het mysteriespel Sta op en ga, dat eerder tijdens het congres in september jl werd gespeeld. Gebaseerd op het verhaal van Filippus en de Ethiopiër werd Kandake, de koningin van Ethiopië opgevoerd en de eunuch Caspar. Ook engelen, schriftgeleerden, een koopman, een slaaf en uiteraard Filippus hadden een rol in het verhaal. Een toneelstuk met een verrassende wending.
Na de lunch sprak professor Jozef Wissink over ‘Hoe kunnen we parochie zijn in de toekomst?’ Hij stelde dat je het beste in elkaar moet oproepen, zodat je anderen ‘jaloers’ kunt maken op het goede. Alle kerken staan voor gedeelde, gezamenlijke uitdagingen. De traditie van kerkgang is weliswaar vaak hoog gewaardeerd, zeker bij hoogtijdagen, maar niet meer vanzelfsprekend. Mensen maken individuele keuzes. Dat staat niet gelijk aan weinig tot niks samen willen doen. Integendeel, de jeugd met alle sociale media doen meer dan vroeger van alles samen! De kerk moet zich richten op ‘zoekers’, die zich bij ons welkom weten en waarmee we samen het gesprek aan gaan. We moeten over onze angst heen komen om zaken te heroverwegen en open staan voor het denken en handelen van de liefde van God.
Na de lezing waren er zes workshops om wat intensiever bezig te zijn rond onder andere sacrale dans, meditatie, zingen en bijbelstudie.
De bisdomdag werd besloten met een eucharistieviering waarin onder andere gelezen werd over de verspieders die door Mozes erop uit werden gestuurd om het land Kanaän te verkennen en die terugkeerden met vruchten en hun beschrijving ‘een land overvloeiend van melk en honing’.
Daarna was er nog tijd om na te praten, onder het genot van ‘het goede’ 🙂 Wie weer naar huis ging kreeg één van de eerder in de groepjes geschreven positieve parochie-ervaringen op papier mee. Een Hilversumse parochiaan ontving ‘relativeren’. Ook al weer iets om over na te denken en te doen.