Het had wel iets van een processie, zoals de kinderen van de kinderkerk na hun moment buiten de kerkmuren weer binnenkwamen: met gepaste trots liepen ze naar voren met enorme bieten en pompoen in hun handen. In de oogstdienst op 4 oktober waren zij zelf aan het werk gegaan in de kerktuin. Want groeien lijkt soms wel vanzelf te gaan, maar er komt heel wat werk bij kijken!
En willen we volgend jaar oogsten, dan moeten we nu daarvoor plannen maken en in actie komen. Het stukje grond voor de pastorie zal er in ieder fleurig uitzien, als al de bollen die na de viering geplant zijn ook bloemen voortbrengen. En reken maar dat er dan ook gezoemd wordt, door de bijen!
In de viering van 4 oktober liepen we met mondkapjes op de kerk in. Vanwege de bijzondere viering waren er mondkapjes met een ‘oogst’sticker. Tegen het einde van de viering nam onverwacht een koorlid het woord om de kerkbestuursleden te bedanken voor hun inzet in deze tijd van zoeken, organiseren, omschakelen en de moed erin houden. Als dragers van deze spontane dank stonden voor het altaar ananassen met een mooi tekstkaartje klaar. Het gebaar ontroerde pastoor Victor die het kerkkoor hartelijk bedankte.
