Ja, de leegte blijft. En die leegte mag er zijn, die mag benoemd blijven worden. Tegelijk was het ook een heel intiem, rijk en warm moment, 2 november. Ondanks de storm waren zovelen naar de kerk gekomen, met sommige anderen was app- of mailcontact.
Samen werd die avond geluisterd naar honderden namen die hardop klonken, terwijl het licht doorgegeven werd en overal kaarsjes brandden. In het prachtige ‘web van tranen’, schitterden honderden glazen tranen. En door dat web heen was toch ook perspectief zichtbaar. Licht, weerspiegeld in onze tranen, terwijl we opnieuw samen herdachten. Een waardige avond, met stilte, muziek en kostbare kleine ontmoetingen. In de kerk lag een fotokaartje om mee te nemen, hierbij vindt u het ook digitaal. En enkele foto’s die een impressie geven van deze avond.
