Elke zondag verlaten de kinderen na het Gebed van de Dag de ‘grote’ kerk om in hun eigen viering te luisteren naar een Bijbelverhaal, te zingen, bidden, vertellen en nog veel meer. In de zes weken voor Pasen doen ze hetzelfde, maar toch ook anders. Zelfs hun liturgische tafel ziet er hetzelfde en toch anders uit.
Bijbelverhalen hier en in Mozambique, daar gaat het de komende tijd over. Ze hebben het over de verhalen van Jezus, op weg naar Jeruzalem, èn ze gaan zich inzetten voor kinderen in Mozambique. Op allerlei manieren wordt er hier geld gespaard voor kinderbijbels voor de kinderen daar. Op deze eerste zondag van de veertigdagentijd werd zelfs de grote wereldbol erbij gepakt om eens te zien waar dat Mozambique ligt.
In het Bijbelverhaal werd verteld hoe Jezus in de woestijn veertigdagen lang aan het nadenken was over wat zijn taak zou worden, hoe hij de boodschap van God bij de mensen kon brengen. Niet eenvoudig.
Stil worden en rustig kunnen nadenken; de kinderen lieten zien dat zij dat in ieder geval heel goed kunnen terwijl ze een mandorla kleuren…