In de stilte na het vallen van een vliegtuig boven Oekraine
In de stilte na het ontploffen van de zoveelste bom in de Gazastrook
In de stilte na het branden van een kerk in Irak
Roepen wij tot u
Maar wat moeten we roepen?
– Heer onze Heer, ontferm u over ons –
We willen wel bidden: God wees goed voor de slachtoffers
God, geef de nabestaanden moed
God, geef de mensen die om uw naam worden vervolgd, kracht
Maar ons gebed klinkt zo flinterdun, als we onze eigen wereld niet meer begrijpen.
Proberen we het toch
– Heer onze Heer, ontferm u over ons –
Midden in het gekrakeel van gelijk of ongelijk en wie het eerst begon
Midden in het rumoer van honderdduizenden vluchtelingen
Midden in de hitte van de politieke spelletjes, waarin de schuld wordt gelegd bij de ander
Midden in het geschreeuw, waarmee uw naam zogenaamd groot wordt gemaakt en andersgelovigen worden verdreven,
vallen we stil: God, waar bent u zelf?
– Heer onze Heer, ontferm u over ons –
We willen wel bidden: God, geef een plek aan radeloze vluchtelingen
God, geef politici en machthebbers de wijsheid om hun verantwoordelijkheid te nemen,
God, laat zien dat uw naam niet hoeft te worden grootgemaakt met geweld
Maar ons gebed klinkt zo onmachtig, omdat we denken dat het straks toch gewoon weer doorgaat.
Proberen we het toch:
– Heer onze Heer, ontferm u over ons –
U zegt: Mijn macht is de bron van alle rechtvaardigheid
U zegt: blijf hopen op het moment dat het duidelijk wordt, wie de kinderen van God zijn
U zegt: laat het kwade maar opgroeien met het goede, want de oogst komt vanzelf
Maar hoe lang nog, God, moeten mensen lijden onder andere mensen?
Bidden we toch:
– Heer onze Heer, ontferm u over ons –
Mag het uw kerk zijn, God, die antwoorden geeft waar mensen naar luisteren. Mag het uw kerk zijn, die richting wijst. En moed toont om anders te zijn. Mogen wij het zijn God, in al ons ongeloof en twijfel, die het verschil maken, al is het niet op wereldschaal, dan toch in ons eigen leven en onze eigen omgeving.
Bidden we om moed:
– Heer onze Heer, ontferm u over ons –
En in de stilte van ons eigen hart is er ook nog zoveel aan u voor te leggen:
—————-
God, onze vertwijfeling is groot, ons geloof vaak zo klein, maar onze hoop op u is groter dan ooit. Wees een licht in deze wereld en in ons leven.
Bidden wij
– Heer onze Heer, ontferm u over ons –