Gedachtenis. Degene die je zo dierbaar was en van wie je afscheid moest nemen door het overlijden. Zijn of haar naam die alles zegt, noemen, hardop of fluisterend.
Een kaars aansteken terwijl allerlei herinneringen door je hoofd gaan. Verdriet, dankbaarheid om wie iemand was, onmacht, allerlei gevoelens kunnen je overvallen.
Op Allerzielen, 2 november, is de kerk open om te gedenken. Van tien uur ‘s morgens tot tien uur ‘s avonds.
Om even in stilte te zitten, misschien een kaars te branden. En als je wilt is er iemand die naast je komt zitten, om samen stil te zijn of om te luisteren naar jouw verhaal.
De kerkdeuren staan open om in en uit te lopen wanneer jij wilt.
‘s Avonds van 19.30 tot 20.30 uur is er Tijd om samen te gedenken.
Een uur met muziek, teksten, verhalen en symbolen. Met gebed en ruimte om zelf de naam van overledenen zichtbaar te maken.
Djoeke Klijzing (cello) en Bob van der Linde (piano) spelen samen Spiegel im Spiegel van componist Arvo Pärt. Het Vituskoor onder leiding van Gerard de Ridder zingt het ontroerende Die mij droeg op adelaarsvleugels van Huub en Trijntje Oosterhuis.
Gedenken. Dierbaren die elders over de grens zijn en die nog altijd deel zijn van ons leven.
Op Allerzielen klinken hun namen weer.
Impressie Allerzielen 2018:
