Samen aan tafel, dat doen we vaker in de parochie. Bijvoorbeeld bij Maaltijd & Meer. En liturgisch vieren we haast elke zondag een maaltijd in de eucharistieviering.
Wie zondag 9 juli de kerk binnenkwam zou toch wel verrast kunnen zijn geweest: midden in de kerk vele mooi gedekte tafels, met heerlijk brood – zelf nog even snijden -, bowl, stukjes wraps, muffins en nog meer wat lekker is. Bij elk bord een kopje voor de koffie/thee en een glas voor sap of water. Dat glas speelde overigens in de viering nog een belangrijke rol.
We vierden ‘zondag van de jazeggers’, ook wel bekend als ‘zondag van de lichte last’, met gebeden, liederen, evangelielezing. Er werd zo nu en dan tegen een glas getikt, omdat een van ons een toost wilde uitbrengen. Een toost, ingeleid met een passende tekst, zoals een bijzonder ‘Ochtendgymnastiek’ (van Monica Boschman) door de kinderkerk en het aansprekende ‘ik ken een sterk verhaal’ van Maarten van Roozendaal. Zo was er onder andere een toost op het licht en een toost op mensen die bukken.
‘Voor jong en voor oud een plaats aan de tafel, want iedere stem geeft klank aan het koor,’ klonk het in een van de liederen. En zo voelde het ook wel. Volwassenen, kinderen, een ieder met zijn eigen manier van leven, van geloven hadden een plek aan die tafels en samen vierden we en zongen we van harte: loof de Heer onze God!
