De rode loper lag uit en de ontvangst in het portaal met een glaasje chocolademelk of Glühwein was warm te noemen; nog voor het programma van het Schrikkelfeest op vrijdag 7 februari begon, zat de (winter-)stemming er al goed in! In de kerk werd dat winterse onderstreept door de verlichting en aankleding, zoals wollen mutsen en sjaals aan de kerkbanken, ijsberen en sneeuwbaldecoraties.
Met enig aplomp werd de presentator van het feest aangekondigd en vanaf daar ontrolde zich een gevarieerd programma. Met accent op de winter werd voor de pauze gezongen en gemusiceerd door solisten en duo’s, kon meegekeken worden naar het verder werken aan een schilderij en het klaarmaken van passende hapjes voor na het programma. Vlak voor de pauze verplaatste de aandacht zich naar de ‘Bierstube’, waar de pastoriethuisbrouwer een en ander vertelde over zijn bier. Natuurlijk kon aansluitend een ieder langslopen om zo’n biertje of een sapje te proeven. Met veel genoegen!
Ondertussen werd in de pauze de aankleding van de kerk veranderd naar lente. Groen, bloemen, schaapjes en een warm licht zetten de kerk in een andere stemming. De optredens in het programmadeel dat volgde droegen ook bij aan die overgang naar de lente. Opnieuw veel muziek in veelsoortige genres en ook een verhaal en een recept voor vega-kip.
Als finale werd na het bedanken van degenen die hadden bijgedragen aan de avond een lente-medley ingezet. Enthousiast werd meegezongen met fragmenten uit liederen als ‘Morning has broken’, ‘Het is altijd lente in de ogen van de tandartsassistente’, ‘Tulpen uit Amsterdam’ om tenslotte uit volle borst zingend af te sluiten met de ‘Shaffy-cantate’.
Einde programma, maar nog niet einde feest. In het portaal stonden glazen bubbels, sapjes en ook hapjes klaar om nog even te bekomen en na te genieten. Mooi, zo’n Schrikkelfeest!
… het was weer heel mooi, leuk, en lekker …!