In de viering voor jong en oud op de eerste zondag van de advent stonden de kinderen voor een groot, kleurig raam met vier luiken. Pastoor Leen vroeg de kinderen of ze de grote groene kerstboom op het kerkplein al hadden gezien. Hij had een tak uit zijn tuin meegenomen, een kale tak met weinig groen, maar nog wel wat katjes eraan.
Over de betekenis van die tak kwamen we meer te weten toen één van de luiken van het grote raam werd opengedaan. Daarachter bleek de profeet Zacharias te zitten die erover vertelde.
In de viering werd een begin gemaakt met het verhaal over het meisje Noak. Op de volgende zondagen gaat die vertelling verder. Een van de kinderen mocht de eerste kaars van advent een vlam geven met gele verf. Daarna mochten alle kinderen het grote raam versieren.
Na de evangelielezing kwam de profeet nog even naar voren gestapt om achter de lezenaar ook het woord tot de groten te richten, over wat je verwachtingen zijn en hoe belangrijk het is naar je verwachtingen te leven.
Oud, jong en nog jonger begonnen zo samen in deze viering aan de tijd van verwachten, van uitzien naar de komst van Jezus. Advent is begonnen.
