Bij een pastoorswisseling moet er altijd wel weer wat extra onderhoud aan de pastorie worden gepleegd. Niet dat onze pastoor Leen de tent zou hebben uitgewoond. Integendeel, hij is een goed huisvader geweest. Als je uit een bewoond huis de kasten, foto,s, schilderijen enzovoort weg haalt, ziet het er niet alleen kaal uit, maar je ziet ook waar alles gestaan en gehangen heeft. Dan is het tijd voor een kleine onderhoudsbeurt. Ook als het huis door de vorige bewoner met zorg en liefde is bewoond.
Bij het aantreden van pastoor Leen, zo’n tien jaar geleden, was het na dertig jaar tijd voor een heel grote onderhoudsbeurt. Hierbij wilden we de pastorie zoveel mogelijk in oude luister herstellen. Omdat we Rijksmonument zijn, hebben we toen bij Monumentenzorg van de Gemeente Hilversum een plan van aanpak ingediend. Het verwijderen van lelijke zachtboardplafonds, triplex lambriseringen en het hardboard op de deuren. Het herstel van de houten profielen op de deurkozijnen en meer van die dingen. Oneigenlijke deurkrukken hebben we vervangen door replica van de originele krukken. Als voorbeeld was er een nog een oud exemplaar. De onherstelbaar beschadigde marmerimitatie die achter het triplex zat, hebben we met een slimme truc voor het oog weer als nieuw terug kunnen brengen. De huidige kleuren van het schilderwerk zijn het resultaat van een uitgebreid kleur- en materiaal onderzoek.
Een aantal zaken waren helaas voorgoed verdwenen. Bijvoorbeeld het gezandstraalde glas met een jachttafereel op een glazen tussendeur. De oorspronkelijke voordeur van de hoofdingang van de pastorie en de karakteristieke luiken aan de buitengevel. Maar in grote lijnen hebben we de pastorie in oude luister kunnen terugbrengen. Voor het restaureren van de fraaie stucplafonds in de huiskamers beneden en de studeerkamer boven was geen geld.
Ook niet voor een replica van de oorspronkelijke voordeur. Er was geen subsidie voor. In afwachting van betere tijden, wie weet.
Hans Jans (tekst en foto’s)