Geraakt door het sterven van zoveel mensen in de afgelopen maanden als gevolg van covid-19 maakte parochiaan Anneke een kunstwerk dat ons doet stilstaan bij hun overlijden. Het object staat tot aan de eerste zondag van de advent voor het altaar.
Binnen een strakke omlijsting is een wirwar van takken zichtbaar met in het midden een groot, gapend gat. Anneke, werkzaam in de zorg, vertelt erbij:
‘Voor velen van ons kende het leven begin dit jaar allerlei zekerheden. We kwamen op tijd op ons werk, hadden plannen voor de vakantie, verheugden ons op feesten en een sportzomer, om maar wat te noemen. En toen kwam maart en viel er zoveel stil. En in dat stilgevallen leven moesten we opnieuw een weg vinden in onzekerheden en angsten, met als toekomst een mistig gat. Een leven op afstand, ook op momenten dat je dicht bij een ander wil zijn. Dat virus sloeg en slaat hard toe, ontwricht en neemt levens. Het zijn die overledenen, sommigen zo alleen gestorven, aan wie ik met dit object wil denken. De kaars erachter is voor mij een teken van hoop dat het ooit weer goed komt.’