Van oudsher en van nu: vastentijd. Een gemarkeerde periode tussen Aswoensdag en Pasen. Een tijd voor bezinning, voor reflectie, gedachtes over het leven, het eigen leven, over geloof. Een tijd om keuzes te maken tussen ballast en wat/wie er echt toe doet. Zo’n tijd waaraan op veel verschillende manieren betekenis wordt gegeven. Binnen en buiten de kerk.
Een aantal parochianen wilde hun gedachten hierover wel delen met anderen. Ze vertellen over vasten vroeger en of het van huis uit werd meegegeven. Er wordt gereageerd op de vraag of ze iets speciaals willen doen in die 40d-tijd. En is het nou een tijd van dingen bewust niet of juist wel doen? Trouwens, was ons leven het laatste jaar al niet genoeg versoberd… ? Evengoed, afrondend met een positief ‘we gaan er tegenaan‘ als bemoedigend begin van de veertigdagentijd in 2021!
Veertigdagen te gaan
