Witte Donderdag

De donderdag voor Pasen. De avond waarop Jezus en zijn leerlingen Pesach vieren en hun laatste maal samen hebben. Tijdens dat paasmaal breekt Jezus het brood, deelt het met zijn leerlingen en zegt daarbij: ‘Neem en eet, dit is mijn lichaam’. De beker met wijn laat Hij rondgaan en zegt dan: ‘Drink er allen uit, want dit is mijn bloed van het verbond, voor velen uitgegoten tot vergeving van zonden’. Woorden die bij elke eucharistie- en avondmaalviering opnieuw klinken.

Witte Donderdag dankt zijn naam aan de liturgische kleur: wit. Een feestkleur, die verwijst naar Christus, het Licht van de wereld. Het Gloria wordt gezongen, voor het eerst weer in de veertigdagentijd, en we vieren de eucharistie.
Daarna komt een omslag: we lezen hoe Jezus alleen gelaten wordt op het moment dat het erop aankomt, hoe Hij wordt verraden en gearresteerd. Overgeleverd in mensenhanden.
In de kerk worden de kaarsen gedoofd, zingen we acapella onze liederen – zonder orgelbegeleiding -, het altaar wordt ontkleed, de godslamp gedoofd.
Donker en kaal is de kerk als psalm 22 klinkt:
            Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten?
            U blijft ver weg en redt mij niet, ook al schreeuw ik het uit.
 

De viering van Wiite Donderdag begint om 19.30 uur.

Afbeelding: Pál Lõcsei, hoofdaltaar St. Jacobkerk in Levoča, Slowakije.