Resultaten van de vastenactie 2008

De vastenactie in 2008 was bestemd voor twee projecten in Egypte.  Het eerste was  het ‘Home of  Progress’, een instelling voor verstandelijke en/of lichamelijk gehandicapte kinderen en volwassenen. Het tweede project was het geven van hulp aan het armste deel van de inwoners van het koptisch-christelijke dorp Beni Khalil.

Veel geld is nodig om het ‘Home of Progress’ draaiende te houden. Met het geld van de vastenactie werden de salarissen van de onderwijzers en de busbestuurder betaald. Verder werd het onderhoud van de minibusjes betaald en de kosten gedekt van een aantal excursies die de leerlingen hebben gemaakt. Daarnaast zijn spullen gekocht voor het Montessori onderwijs, hout voor de timmerwerkplaats en spullen voor de kaarsenmakerij. Ook zijn de medische kosten betaald en dagelijks 50 warme maaltijden verzorgd. De gymzaal is verbeterd en er zijn een pingpongtafel, ballen en netten gekocht. Er is ook wat geld uitgegeven voor bomen en bloemen voor de schooltuin.

Vanwege het grote succes van de 2008 Vastenactie zijn niet alleen de armste mensen van Beni Khalil geholpen, maar ook de armsten in een aantal andere dorpen, namelijk Bayad, Maimoun, Sidant en Beni Bakheet. In de dorpen is tachtig procent analfabeet en velen zijn werkloos. Men leeft in eenkamer-appartementen. Een situatie die veel gezondheidsproblemen veroorzaakt.  De zusters willen de leefomstandigheden verbeteren door het geven van op verandering gerichte cursussen, maar ook door het verstrekken van materiele hulp.
Hieronder een aantal citaten van deelnemers van de cursussen:

‘Mijn familie is heel arm dus ik kon niet naar school vanwege het schoolgeld. Ik was altijd jaloers op meisjes die naar school konden. Toen het vrouwencentrum begon, was ik de eerste om me te laten inschrijven. Ik heb de eerste en de tweede klas doorlopen. Ik kreeg een certificaat dat mij toegang geeft tot verdere scholing. Ik heb gehoord dat de oud katholieke kerk mijn scholing heeft gesponsord. Ik volg nu lessen in gezondheid en voeding en ik ben vrijwillig leider.’
( Se’ada Abdel Sayed Attia( 30) 5 kinderen- Bayad)

‘Ik ben bij de vrouwengroep sinds het begon in augustus 2008. Mijn favoriete vak is gezondheid, opvoeding gericht op de eliminatie van vrouwenbesnijdenis en het vroege huwelijk en de ontvoering van vrouwen. Ik wil graag de eerste vrouwelijke leider worden in Bayad. Ik heb mijn leesvaardigheidsklas met de hoogste cijfers gehaald . Ik heb een medaille ontvangen. Ik werk nu als vrijwilliger.’ (Kamilia William (21) – Maimoun) .

Teresa van Sidant vertelt graag over de drie dingen die zij heeft geleerd:
•    In het dorp geloven de vrouwen dat boter op het hoofd van het kind kort na de geboorte het kind beschermd tegen kiemen en ziektes zodat het kind sterk wordt. Dit is bijgeloof en gebrek aan kennis van hygiëne. Een schone omgeving houdt een kind sterk en gezond.

•    Zij vertelt hoe zij vlees bereidde. Om haar man gelukkig te maken, sneed zij het vlees in grote stukken en gaf de grootste stukken aan haar man. Nu snijdt zij het vlees in kleinere stukjes, zodat het goed gaar kan worden. Niet gaar vlees veroorzaakt gezondheidsproblemen.

•    Vroeger gaven de vrouwen de melk van dieren rechtstreeks aan de baby zonder het eerst te koken. Nu weten ze dat koken de bacteriën doodt.

Nabila Saad uit Beni Khalil wil de volgende wijsheid delen:
‘Het is niet nodig, dat jonge meisjes pijn lijden door vrouwenbesnijdenis. Niet de besnijdenis brengt haar waardigheid en zuiverheid, maar haar eigen mentale kracht’.


De zusters kennen een beloningssysteem voor meisjes die weigeren zich te laten besnijden of die beloven niet te trouwen voor hun twintigste. Acht meisjes zijn beloond met 2 geiten. Hiermee kunnen ze fokken en krijgen ze iedere dag verse melk.

Met de fantastische opbrengst van  het 2008 vastenoffer hebben 100 families in de vijf dorpen twee kippen en een maandelijks voedselpakket ontvangen met o.a. rijst, macaroni, zeep, boter, suiker en melkpoeder.
Verder hebben 10 families elk twee geiten gekregen.
Alle gevers aan de vastenproject 2008: Hartelijk Dank!

Karen Dejonge