Een drukke bedoening was het in De Akker zaterdag 17 april jl: pastores, kerkbestuursleden, parochianen en synodalen. Naar aanleiding van een motie van Den Haag op de synode van november 2009 werd er deze dag een extra voorjaars-synode gehouden. Doel was het beoordelen van voorstellen voor het vaststellen van de contouren van beleidsombuigingen, om het Collegiaal Bestuur een richting aan te kunnen geven voor het maken van de begroting voor 2011.
Woord van de dag: ‘Tekorten’. Te weinig geld voor plannen, pastoors en parochies, en hoe hier iets aan te kunnen doen.
Het kerk-zijn lijkt zo vanzelfsprekend en gemakkelijk, maar achter de wekelijkse vieringen en de gemeenschap van parochianen daarbuiten, gaat veel werk schuil. Vrijwilligers, zo werd alom geroepen, zijn geweldig en daar kunnen we niet zonder. Maar de pastoor moet ook betaald worden. En slechts 6 van de 26 OK-parochies in Nederland kunnen met hun jaarlijkse giften en collectes hun pastoor betalen. En het totaal aan kosten is nog een stuk meer dan alleen die van een pastoor.
Daarom, u merkt het: tekorten. Ook in Hilversum.
Het Collegiaal Bestuur heeft naar manieren gezocht om voor de landelijke kerk meer geld te genereren, om in ieder geval de pastoorsformaties onaangetast te laten. Zaterdag is door de synode geaccepteerd om, met kanttekeningen erbij, in de door de CB voorgestelde richting door te gaan met denken.
In november wordt weer een synode gehouden, met als doel besluiten voor de begroting 2011 te maken. Maar dat wordt geen makkelijke zaak of een plan zonder zere plekken.
We willen groeien.
We moeten groeien.
Zo’n plan vereist een omslag in het denken en doen op alle niveaus binnen de kerk. Het CB en de Synode doen hun best daar op hun manier aan bij te dragen, maar ook op de parochianen wordt een beroep gedaan. Zowel qua inzet als financiën.
Een kerk draait nu eenmaal niet voor niets.