‘Als alles duister is, ontsteek dan een lichtend vuur, dat nooit meer dooft een vuur dat nooit meer dooft.’ Een liedtekst uit Taizé, gezongen tijdens de bijeenkomst op donderdag 2 november jl., de gedachtenis van alle overledenen, Allerzielen.
In een goed samenzijn klonken teksten en muziek, verwoordden liederen gevoelens, werden namen van overledenen hardop genoemd en kon een ieder een licht ontsteken.
Ook op zaterdag 4 november is de kerk ‘s middags van 13.00 tot 16.00 uur open voor gedachtenis en kunnen namen opgeschreven worden.
Uit de profetie van Jesaja, hoofdstuk 49
De mensen zeggen: “De HEER heeft mij verlaten, mijn HEER is mij vergeten.”
Maar God zegt: “Nooit!
Kan een moeder haar kleine kind vergeten of harteloos zijn tegen het kind dat zij droeg?
Ook al zou dat kunnen, Ik vergeet jou nooit, Ik heb je in mijn handpalmen gegrift.”
Men zegt
dat je dood bent, vriend.
Omdat niemand meer hoort
wat je wilde zeggen.
Omdat de adem verwonderd van je lippen blijft.
Men zegt
dat je dood bent.
Omdat je niemand meer tegenspreekt
of lacht om je eigen grappen.
Men zegt
dat je dood bent.
Omdat je plaats leeg blijft,
terwijl de herinnering
breeduit
op de bank in de woonkamer zit.
Omdat je niet meer thuiskomt,
moe, maar vol plannen voor een nieuwe dag
Men zegt.
Omdat het zo moeilijk is
je gezicht voor te stellen
zonder een waas van water.
Men zegt,
met woorden die niet meer
inhoud hebben dan de letters die ze vormen
dat je dood bent,
vriend.
Maar wij weten gelukkig beter.
De Heer zij vóór u om u de juiste weg te wijzen.
De Heer zij achter u om u in de armen te sluiten
en u te beschermen tegen gevaar.
De Heer zij onder u om u op te vangen
wanneer u dreigt te vallen.
De Heer zij in u om u te troosten
als u verdriet hebt.
Hij omgeve u als een beschermende muur,
wanneer anderen over u heen vallen.
De Heer zij boven u om u te zegenen.
Zo zegene u God, vandaag, morgen
en in de eeuwigheid.
Amen.
(zegenbede van St. Patrick)
Met dank aan Benji voor de fotografie.