NB, het staat vaak tussen haakjes toegevoegd achter de vermelding van de schriftlezing op het liturgieblaadje. NB, Naardense Bijbel. Sinds eind vorig jaar lezen we in Hilversum in de viering veel uit die Naardense Bijbel. We horen bekende teksten met andere woorden. De zinsbouw doet soms vreemd aan. Het is voor sommigen even wennen, anderen luisteren benieuwd hoe de nieuwe vertaling klinkt. Hoezo dit alles?
Het lectionarium, het groene boekje waarin de lezingen voor de drie jaren van de leescyclus staan, is aan vervanging toe. Opnieuw wordt bekeken welke bijbelvertalingen gebruikt kunnen gaan worden. We lazen al uit de Willibrord, de NBG, onze eigen OKV en de laatste jaren uit de NBV. En nu wordt ook de Naardense Bijbel betrokken in het proces van keuzes maken.
In enkele parochies, waaronder dus ook Hilversum, wordt die vertaling ‘uitgetest’.
Wat vinden de lezers, wat de toehoorders, wat degenen die de overweging moeten houden?
De Naardens Bijbel is een vertaling die ongeveer gelijk met de NBV is uitgekomen.Vertaler predikant Pieter Oussoren is uitgegaan van de Hebreeuwse en Griekse grondtekst. In het Oude Testament is de regelindeling bepaald door de liturgische zangtekens. Dat heeft tot gevolg dat de regels in die teksten in de NB kort van lengte zijn.
Dit en nog andere vertaaltoepassingen vragen wel van de lezer een goede voorbereiding. Nog beter moet de tekst verkend worden, welke woorden krijgen nadruk. Maar ook de toehoorder moet alert in de banken zitten, wat wordt er gezegd?
In een samenzijn met de lezers dinsdag jl vertelde Pieter Oussoren over zijn motieven voor deze vertaling. Een aantal lezers kwamen naar voren om (ongeoefend) schriftteksten te lezen. Aan de hand van deze ‘praktijk’ voorbeelden werd veel verduidelijkt.
De vierletterige godsnaam lezen we terug als ‘de Ene’. Oussoren zegt hierover:
‘In de Bijbelse geschriften is er deze Ene die ‘de Ene’ wil zijn, die de mensen zijn liefde verklaart en die van zijn partners in het verbond een onverdeeld haart, één hart, vraagt. Naar die bevrijdende vraag krijgt in deze vertaling Israëls God zijn Nederlandse naam.’
In onze parochie gaan we verder met de proef en zullen we tussentijds en na afloop evalueren of deze vertaling een verrijking is voor de liturgie.